Jestem na chwile...

Wrocilam na momencik tylko papiery zostawic na uczelni i uciekam od Was... Uciekam tam gdzie od zawsze mieszka czesc mnie, a teraz to jeszcze bardziej.. Nie bylo mnie nie tak dlugo, a tak duzo sie stalo..i nauczylam sie paru rzeczy, ale madrzejsza nie jestem- i to caly paradoks.. A teraz juz nie bedzie tak pieknie, tak prosto.. teraz bedzie jeszcze gorzej..ale nie lamie sie..wiem, ze jest ta garstka ludzi, ktorzy nie udaja, nie klamia..po prostu sa..i dziekuje..wracam tam, gdzie moje miejsce..