Trzeci Aniol Ciemnosci

Trzeci Aniol Ciemnosci ozyl w gasnacym swietle nadziei

Pokryl swym czarnym plaszczem wszystko co jeszcze w Tobie dobrem bylo

Zamknal w szklanej kuli wszystko co jeszcze pozostalo piekne i czyste

Za chwile juz ja rozbije

Rozsiewa posrod wszystkich plonace ziarna zla

Dlonie do niedawna ciasno splecione

Rozrywaja sie w ogromnym bolu

Slowa nasaczone gorycza uderzaja wprost w bezbronne serca

Zanikaja spojrzenia pelne milosci

W oczach zostaje zar narastajacej nienawisci

Wokol odlamki stluczonego szkla

I juz wiem

Szklana kula pozostala wspomnieniem

Nie ma nadziei na odrodzenie..